νηνυρίζοντα

νηνυρίζοντα (Α)

(κατά τον Ησύχ.) «θρηνοῡντα, λαλοῡντα».

[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται πιθ. για εσφ. τ., αντί μινυρίζοντα].